Ανεβαίνοντας τα μεγάλα πέτρινα σκαλάκια στην περιοχή της Άνω Πόλης στη Θεσσαλονίκη, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα καστρόπληκτα σπίτια. Οι λευκοί τοίχοι του αναδύουν ένα απόκοσμο φως που σπάει το σκοτάδι. Πίσω από την καγκελόπορτα κρύβονται τα όνειρα των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτό, ενώ οι σκιές του παραθύρου μας ψιθυρίζουν αν κατάφεραν να βρουν το μέλλον που αναζητούσαν. Περπατώντας παραπέρα το σκοτάδι πυκνώνει με τα λιγοστά φώτα να θυμίζουν πυγολαμπίδες που ετοιμάζονται να πετάξουν μακριά. Πλέον ο μόνος οδηγός μας είναι τα φανάρια που πέφτουν πάνω στα τείχη και φτιάχνουν ένα μονοπάτι που μας καλεί να το ακολουθήσουμε. Η εκκλησία που στέκει σιωπηλή, φυλακίζει τις προσευχές μας στο σκοτάδι, για να μας τις στείλει πραγματοποιημένες την αυγή.
No comments:
Post a Comment