Και ενώ εσύ και εγώ και πολλοί άλλοι παιδευόμαστε να δημιουργήσουμε σε έναν καμβά, ένα χαρτί "τόσο επί τόσο" και με εκφραστικό μέσο ένα μολύβι, ένα πινέλο, ένα κομμάτι κάρβουνο τελοσπάντων, ξαφνικά πέφτουμε πάνω σε αυτούς τους ανθρώπους που η τέχνη τους δεν έχει πλαίσιο αναφοράς μετρικά συστήματα και δεν γνωρίζει όρια.
Ο λόγος για τους καλλιτέχνες που έχουν για καμβά τους μια χιονισμένη έκταση, έναν αγρό ή μια αμμώδη παραλία. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ θυμάμαι που μικρή το πολύ να έγραφα το όνομά μου ή "Καλό Καλοκαίρι" χαράζοντας την άμμο..
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, μιλάμε για μια artistic εφαρμογή μαθηματικών σχέσεων και υπολογισμών. Με μόνο εξοπλισμό μια πυξίδα και μετρώντας βήματα. Και με απαραίτητη προϋπόθεση την υπομονή και την αντοχή, φαντάζομαι.
Τα σχέδια που συναντάμε πιο συχνά είναι fractal συνεπώς στηρίζονται στην "επ'άπειρον" επανάληψη και την κλίμακα. Το πρώτο στάδιο είναι,φυσικά, οι μετρήσεις. Χαράσσονται οι βασικές ευθείες ή καμπύλες και το μέτρημα των βημάτων πάνω τους δημιουργεί ένα σύστημα σημείων για τη μέτρηση όλων των αναγκαίων αποστάσεων. Σαν έναν ιδιότυπο χάρακα, θα λέγαμε! Βάσει των σημείων αυτών χαράσσονται και τα δευτερεύοντα τμήματα και στο τέλος -όπως επιτάσσει κάθε φορά το προσχέδιο- "γεμίζονται" κάποιες περιοχές. Η έκταση μπορεί να φτάσει τα 10 στρέμματα! Όσο για το χρόνο.. τουλάχιστον μια ημέρα και, άν ο καλλιτέχνης έχει κουράγιο, συνεχίζει και το βράδυ!
Τι να σας πω; Σε παραλία δεν θα είχα την παραμικρή αντίρρηση! Αλλά, καθότι είμαι κρυουλιάρα, για το χιόνι δεν το πολυδιαπραγματεύομαι!
Παρά τις όποιες καιρικές συνθήκες, μόνο ένα μεγάλο μπράβο μπορώ να εκφράσω! Και να προσθέσω πως τελικά μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! Μαθηματική λογική και καλλιτεχνική έκφραση ίσως ακούγονται έννοιες αντικρουόμενες και διαμετρικά αντίθετες. Το τι καταφέρνει η σύμπραξή τους, δείτε το παρακάτω!
No comments:
Post a Comment