Σ ΄αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για το μινιμαλισμό που πολύ ακούμε ,βλέπουμε ,ζητάμε αλλά δεν ξέρουμε πάντοτε από που και πώς ξεκίνησε και αναπτύσσεται μέχρι και σήμερα.Ας ξεκινήσουμε από την καθαρή σημασιολογία του, στην οποία ο μινιμαλισμός θεωρείται μια κίνηση στη σύγχρονη τέχνη, κυρίως στο χώρο των εικαστικών και της μουσικής, ένα έργο από το οποίο έχει εκλείψει κάθε τι περιττό και υπάρχουν μέσα σε αυτό μόνο τα βασικά και αναγκαία στοιχεία.
Δηλαδή σε γενικές γραμμές, με τον όρο “μινιμαλισμός”, εννοούμε την αυστηρή απουσία κάθε περιττού στοιχείου,έτσι ώστε να επικεντρωνόμαστε στην ουσία των πράξεων και όχι του εντυπωσιασμού.
Ο μινιμαλισμός ξεκινάει από την Αμερική όταν το 1930 σημαντικοί εκφραστές του μοντέρνου κινήματος, όπως ο Gropius ή o Mies van der Rohe αυτοεξορίζονται εκεί!Στις Η.Π.Α., λοιπόν, ο Mies van der Rohe ήταν αυτός που χαρακτηρίσθηκε πρωτοπόρος τεχνίτης του χάλυβα και μαζί με τον Gropius, έδωσαν την ώθηση για τα ψηλά ευθυτενή κτίρια της Αμερικής, χαρακτηριστικά του μινιμαλισμού, που θαυμάζουμε -από τεχνικής άποψης τουλάχιστον- μέχρι και σήμερα. Αναφερόμενοι στο χάλυβα, πρέπει να επισημάνουμε πως ήταν από τα στοιχεία που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο ξεκίνημα και την πορεία του μινιμαλισμού, αφού προσαρτήθηκε εκείνη την εποχή στην κατασκευή κτιρίων, δίνοντας απεριόριστες δυνατότητες για λιτές κατασκευές, συνδυαστικά με το γυαλί. Χαρακτηριστικά κτίρια του Mies van der Rohe στα οποία κανείς μπορεί να διακρίνει τη σεμνότητα, την ποιότητα και την αυστηρότητα των γραμμών, την “αρχαιοελληνική” απλότητα και γνησιότητα. “Καθαρά” υλικά όπως το γυαλί, ο χάλυβας, η πέτρα, το ξύλο κάνουν αίσθηση σε αυτή τη νέα τάση. Η φράση-κλειδί που ακολουθεί το κίνημα μέχρι τις μέρες μας, είναι το “Less is more” (το λιγότερο είναι περισσότερο) και περικλείει κάθε αρχή του κινήματος.
Στην Ευρώπη λοιπόν, ο μινιμαλισμός φθάνει μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Η Μοντέρνα Αρχιτεκτονική, που όλο αυτό το διάστημα είχε βρει καταφύγιο στην Αμερική, συναντά μία Ευρώπη κατεστραμμένη και θεωρείται ως η “αρχιτεκτονική της ελπίδας” και το κίνημα του μέλλοντος.Να τονίσουμε κάπου εδώ , ότι ο μινιμαλισμός σαν κίνημα δεν εισχώρησε μόνο στην αρχιτεκτονική αλλά και στη γλυπτική,στη ζωγραφική καθώς και σε μεγάλο βαθμό στην μουσική
Ο μινιμαλισμός ορίζεται ώς η εξάλειψη όλων των περιττών στοιχείων ,έτσι ώστε τα ουσιώδη χαρακτηριστικά να λειτουργήσουν απρόσκοπτα.Ο μινιμαλισμός είναι ένα στυλ που χρησιμοποιείται από όλους τους καλλιτέχνες του ΄20 αιώνα και η τέχνη τους ορίζεται από μία ελάχιστη ποσότητα συστατικών , όπως το σχήμα,το χρώμα,τη γραμμή και την υφή.Το να κρατήσεις τα πράγματα απλά είναι ο βασικός κανόνας του μινιμαλισμού ,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μία μινιμαλιστική διακόσμηση θα είναι βαρετή ή ελλιπείς,αρκεί το θέμα που θα επιλέξουμε να είναι ελκυστικό και το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό.Στην συγκεκριμένη διακόσμηση το βασικό στοιχείο και πιο ισχυρό πρέπει να είναι το αντικείμενό μας ,ακόμα και αν αυτό δεν καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της διακόσμησης.
Στην εσωτερική διακόσμηση τώρα, ο μινιμαλισμός ξεπηδά μέσα από τα έργα των De stijl (το στυλ), μίας ομάδας από Ολλανδούς ζωγράφους που ξεκίνησε το 1917 και χρησιμοποιούσαν στα έργα τους μόνο τις βασικές μορφές (κύβοι και γραμμές) και τα βασικά χρώματα. Έτσι έχουν προκύψει έπιπλα, πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά, τα οποία είναι χαρακτηριστικά δείγματα της τάσης και χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα. Όπως ,ο Mies van der Rohe, σχεδιάζει έπιπλα για συγκεκριμένα projects, όπως για παράδειγμα μία οικογενειακή κατοικία στο Βερολίνο, ή την γνωστή σε όλους πολυθρόνα Barcelona. Έπιπλα με το αυστηρό στυλ της αφαίρεσης, που μέχρι και σήμερα και στο μέλλον θα συνεχίζουν να βγαίνουν στην παραγωγή.
Τέλος θέλω να αναφέρω ότι ο μινιμαλισμός έχει τους οπαδούς του αλλά και αυτούς που είναι αντίθετοι σε όλο αυτό.Εσείς να θυμάστε ότι δημιουργούμε το χώρο έτσι όπως εμάς εκφράζει και για να αισθανόμαστε όμορφα μέσα σ αυτόν.
Δηλαδή σε γενικές γραμμές, με τον όρο “μινιμαλισμός”, εννοούμε την αυστηρή απουσία κάθε περιττού στοιχείου,έτσι ώστε να επικεντρωνόμαστε στην ουσία των πράξεων και όχι του εντυπωσιασμού.
Ο μινιμαλισμός ξεκινάει από την Αμερική όταν το 1930 σημαντικοί εκφραστές του μοντέρνου κινήματος, όπως ο Gropius ή o Mies van der Rohe αυτοεξορίζονται εκεί!Στις Η.Π.Α., λοιπόν, ο Mies van der Rohe ήταν αυτός που χαρακτηρίσθηκε πρωτοπόρος τεχνίτης του χάλυβα και μαζί με τον Gropius, έδωσαν την ώθηση για τα ψηλά ευθυτενή κτίρια της Αμερικής, χαρακτηριστικά του μινιμαλισμού, που θαυμάζουμε -από τεχνικής άποψης τουλάχιστον- μέχρι και σήμερα. Αναφερόμενοι στο χάλυβα, πρέπει να επισημάνουμε πως ήταν από τα στοιχεία που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο ξεκίνημα και την πορεία του μινιμαλισμού, αφού προσαρτήθηκε εκείνη την εποχή στην κατασκευή κτιρίων, δίνοντας απεριόριστες δυνατότητες για λιτές κατασκευές, συνδυαστικά με το γυαλί. Χαρακτηριστικά κτίρια του Mies van der Rohe στα οποία κανείς μπορεί να διακρίνει τη σεμνότητα, την ποιότητα και την αυστηρότητα των γραμμών, την “αρχαιοελληνική” απλότητα και γνησιότητα. “Καθαρά” υλικά όπως το γυαλί, ο χάλυβας, η πέτρα, το ξύλο κάνουν αίσθηση σε αυτή τη νέα τάση. Η φράση-κλειδί που ακολουθεί το κίνημα μέχρι τις μέρες μας, είναι το “Less is more” (το λιγότερο είναι περισσότερο) και περικλείει κάθε αρχή του κινήματος.
Στην Ευρώπη λοιπόν, ο μινιμαλισμός φθάνει μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Η Μοντέρνα Αρχιτεκτονική, που όλο αυτό το διάστημα είχε βρει καταφύγιο στην Αμερική, συναντά μία Ευρώπη κατεστραμμένη και θεωρείται ως η “αρχιτεκτονική της ελπίδας” και το κίνημα του μέλλοντος.Να τονίσουμε κάπου εδώ , ότι ο μινιμαλισμός σαν κίνημα δεν εισχώρησε μόνο στην αρχιτεκτονική αλλά και στη γλυπτική,στη ζωγραφική καθώς και σε μεγάλο βαθμό στην μουσική
Ο μινιμαλισμός ορίζεται ώς η εξάλειψη όλων των περιττών στοιχείων ,έτσι ώστε τα ουσιώδη χαρακτηριστικά να λειτουργήσουν απρόσκοπτα.Ο μινιμαλισμός είναι ένα στυλ που χρησιμοποιείται από όλους τους καλλιτέχνες του ΄20 αιώνα και η τέχνη τους ορίζεται από μία ελάχιστη ποσότητα συστατικών , όπως το σχήμα,το χρώμα,τη γραμμή και την υφή.Το να κρατήσεις τα πράγματα απλά είναι ο βασικός κανόνας του μινιμαλισμού ,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μία μινιμαλιστική διακόσμηση θα είναι βαρετή ή ελλιπείς,αρκεί το θέμα που θα επιλέξουμε να είναι ελκυστικό και το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό.Στην συγκεκριμένη διακόσμηση το βασικό στοιχείο και πιο ισχυρό πρέπει να είναι το αντικείμενό μας ,ακόμα και αν αυτό δεν καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της διακόσμησης.
Στην εσωτερική διακόσμηση τώρα, ο μινιμαλισμός ξεπηδά μέσα από τα έργα των De stijl (το στυλ), μίας ομάδας από Ολλανδούς ζωγράφους που ξεκίνησε το 1917 και χρησιμοποιούσαν στα έργα τους μόνο τις βασικές μορφές (κύβοι και γραμμές) και τα βασικά χρώματα. Έτσι έχουν προκύψει έπιπλα, πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά, τα οποία είναι χαρακτηριστικά δείγματα της τάσης και χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα. Όπως ,ο Mies van der Rohe, σχεδιάζει έπιπλα για συγκεκριμένα projects, όπως για παράδειγμα μία οικογενειακή κατοικία στο Βερολίνο, ή την γνωστή σε όλους πολυθρόνα Barcelona. Έπιπλα με το αυστηρό στυλ της αφαίρεσης, που μέχρι και σήμερα και στο μέλλον θα συνεχίζουν να βγαίνουν στην παραγωγή.
Τέλος θέλω να αναφέρω ότι ο μινιμαλισμός έχει τους οπαδούς του αλλά και αυτούς που είναι αντίθετοι σε όλο αυτό.Εσείς να θυμάστε ότι δημιουργούμε το χώρο έτσι όπως εμάς εκφράζει και για να αισθανόμαστε όμορφα μέσα σ αυτόν.
No comments:
Post a Comment